Rotorua

Hi everybody,
Here we are again!

Afgelopen woensdag zijn we naar Tongariro National Park gereden voor 2 nachten. We hebben eerst de Waitomo caves bezocht, hier zijn limestonegrotten te bewonderen met stalactieten en stalagmieten van honderden jaren te bewonderen, en er is een grote glowwormgrot. Bijzonder om te zien.
We hebben donderdag de Tongariro crossing gedaan, een wandeltocht over vulkaangebied van 7 a 8 uur lopen. We hadden deze activiteit geboekt bij Adventure Lodge en Motel, zij regelen dan alles voor de crossing, overnachtingen, tocht, lunchpakket en ontbijten, dinner, vervoer, en je kunt na de tocht gebruik maken van een spa. Dit alles was erg goed verzorgd.
We werden om half 8 naar het startpunt gebracht, aan het begin van de berg Tongariro.
Het was een prachtige zonnige dag met zo' n 19 graden, en vrijwel onbewolkt, dus dat was erg goed.
Het was een zware tocht, met veel klimmen en dalen, over rotsen en soms haast onbegaanbare paden, maar het was super gaaf.
Wat een natuur! Het gebied rookte van vulkanische activiteit, je weet eigenlijk nooit wat er gaat gebeuren. En je moet rekening houden met het weer, het kan erg onvoorspelbaar zijn. De tocht is 19,4 km lang. De hoogte is meer dan 1900 meter. We hebben geen ademhalingsproblemen gehad, daar was ik wel eerst bang voor vanwege mijn astma, maar gelukkig ging dit goed, het was dan ook geen 30 graden, en dat scheelt toch wel. Ik had wel voor de zekerheid een verband om mn knie gedaan, aangezien ik regelmatig knieproblemen heb. Dat gaf wel wat steun. En we hadden 2 walking loops gekocht, dat scheelt ook wel, hier heb je veel steun aan tijdens het klimmen. De foto's heb ik er in volgorde opgezet, dus het spreekt eigenlijk wel voor zich. ik probeer elke keer bij de foto's te zetten wat het is maar op een of andere manier slaat dat niet op.

Boven op de berg Tongariro zie je de top van de berg Ngauruhoe ( de Doemberg van de Lord of the Rings film), met het rode op de top van de berg, en Ruapehu.
Het eerste deel van de tocht is redelijk vlak, het pad is gemarkeerd.
Dan gaat het omhoog, het pad voert langs Devil's Staircase, dit stuk is erg steil. Je klimt 1400-1600 meter boven de zeespiegel.
Je passeert de South Crater. Dan denk je dat je het gehad hebt, maar dan komt het lastigste stukje, een erg steil stuk met een smal pad, met touwen om je aan vast te houden, het is een klein stukje omhoog klimmen naar de nok maar erg zwaar, dan kom je op het vlakke deel van de Tongariro, op de top, bij de Red Crater, hier heb je een spectaculair uitzicht over de Oturere Valley, de Rangipo Woestijn, Kaimanawa Ranges en de Emerald Lakes. De red crater ziet er fantastisch uit, dan zie je heel goed hoe veel kracht een uitbarsting heeft, zie de opengespleten berg. Als je foto nummer 8171 ziet, dan zie je wel waar we helemaal vandaan zijn gekomen bij de start van de afdaling.
Dan volgt de afdaling, het eerste stuk is erg lastig lopen, het is veel los zand en je glijdt makkelijk onderuit. Met een bepaalde techniek, achterover leunen en hakken in het zand steken, kun je het jezelf makkelijker maken. We kregen dit goede advies van de organisatoren. Natuurlijk zijn er weer mensen die moeten rennen, met het gevolg dat ze je zo onderuit kunnen halen, als je dan naar beneden glijdt en richting Emerald lakes gaat, dan maar hopen dat je daar niet in terecht komt, met alle gevolgen van dien. Je loopt naar de Emerald lakes toe, mineralen uitgeloogd door gesteente zorgen voor de kleur van de meren.
Je ruikt de zwavel, dit ruikt naar rotte eieren, niet heel lekker, maar adembenemend mooi zijn de meren. Dan volgt de route rond de rand van Central Crater naar het blauwe meer, een koud zuur meer. Het meer is heilig en het is respectloos om te eten en te drinken in de buurt van de oevers.
Dan heb je nog een korte klim naar de North Crater, Je hebt hier een fantastisch uitzicht over Lake Taupo en Mount Pihanga. Daarna daal je zigzaggend af naar het eindpunt, het laatste stuk door het bos. Vooral het laatste stuk wordt zwaar, je denkt dat je er bijna bent, en elke keer is het niet zo. Er liep daar een meisje alleen voor ons, zij had zoveel pijn aan haar voeten, ze kon eigenlijk niet meer vooruit komen, we hebben met haar opgelopen en maar kletsen in het engels, maakt dan ook niet meer uit wat je allemaal zegt, het stimuleert enorm als je samen kunt lopen.

Het klinkt misschien allemaal heel makkelijk, maar neem van ons aan dat het erg pittig is!
Het is werkelijk een adembenemende tocht, zwaar maar zeer de moeite waard. Je voelt je tussen die vulkanen zo ontzettend klein en nietig, het gebied straalt zo veel kracht en macht uit, niet te omschrijven.
We waren om 20 over 3 bij het eindpunt, en het busje stond al klaar om ons terug naar de lodge te brengen waar we lekker konden genieten van een warme douche. Wat is water dan ontzettend lekker, Daarna ben ik de spa ingegaan, Fokko houdt daar niet van, dus ik had de ruimte voor mezelf, niet gek! En jullie willen niet weten hoe pijnlijk je voeten en benen na die tijd zijn........geloof me, dat is niet fijn!
Om half 7 stond er een heerlijk diner voor ons klaar.
We kregen een certificaat en een t-shirt met de tekst just done it! er op, erg leuk natuurlijk.
De volgende dag stonden we aan de kant van de weg en dan zie je in de verte de bergen en denk je, huh, heb ik daar gelopen, en dat is dan zo onvoorstelbaar!

De volgende ochtend zijn we op tijd vertrokken naar Rotorua.
Rotorua ligt in een vulkanisch gebied, we hebben de stad bekeken, en een Maori dorp bezocht.
's Avonds zijn we naar een Maori voorstelling geweest in een Maori dorp. De ontvangst was heel bijzonder. Voordat je het dorp mag betreden, wordt er eerst een soort welkomdans uitgevoerd, daarbij mag er niet gepraat en gelachen worden, uiterst serieus. Daarna mochten we naar binnen. We hebben daar een hangi dinner gehad, een in de grond gestoomde maaltijd zoals Maori's dit altijd deden/doen. Er werd een performance gegeven, dansen en muziek, de hakadans werd uitgevoerd, en nog andere dansen. We hebben een rondleiding gehad door het dorp en er werd verteld hoe de Maori's vroeger leefden, uitleg over de cultuur en over het vlechten van matten, tassen, en kleding. Het was een interessante leuke avond. Het geeft een goed beeld van hoe de Maori's vroeger leefden. Door dit soort activiteiten hoopt men dat de traditie van dit volk doorleeft, en wordt gerespecteerd.

Zondag zijn we naar Wai-O-Tapu Thermal Wonderland en Orakei Karako geweest, twee vulkanische gebieden in de omgeving van Rotorua.
Wai-O-Tapu betekent 'Heilige Wateren" , hier bevindt zich de Lady Knox geiser, die elke dag zo' n 10 meter heet water omhoog spuit. Ook zijn er hete poelen te zien, en modderpoelen, en kleurrijke terrassen van silica.
Orakei Korako, de Verborgen Vallei, is een gebied met grotten, giesers, warme bronnen, borrelende modderpoelen en enorme silica terrassen. Je wordt met een bootje naar het gebied gebracht. Vroeger gebruikten Maori stamhoofden het water van de poelen als spiegel bij het versieren van hun lichaam en gezicht, vandaar de naam Orakei Korako = plaats van versiering.
Het wordt wel een beetje saai om te zeggen, maar als je dit allemaal ziet, dan wordt je echt wel even stil. Het is zo ontzettend mooi en zo indrukwekkend, dat geloof je pas als je het echt ziet. Het ziet er echt zo uit als op de plaatjes in een boek, niet te bevatten dat dit echt bestaat.
Dat geldt ook voor de crossing, we hebben fantastische, adembenemende dagen gehad, onvoorstelbaar indrukwekkend, wat een natuur! Het is haast niet te geloven totdat je het zelf ziet.
Daarna hebben we de spectaculaire Huka Falls nog gezien, waar het water van de Waikato River vanuit een smalle kloof 11 meter omlaag stort. Elke seconde valt er genoeg water naar beneden om 2 olympische zwembaden te vullen. Als de zon er op schijnt, dan heeft het water een ijsblauwe kleur, mooi om te zien.

We gaan nu een beetje bijkomen, en deze week nog een dagje naar Napier, de art decostad.
En ik ga met Lisa nog een bezoekje brengen aan de spa. Heerlijk relaxen!
Dan hebben we nog een weekje samen met onze familie. Woensdag 16 maart vertrekken we naar Melbourne voor een paar dagen.
De tijd gaat nu erg snel.

Ik denk dat de foto's morgen of vanavond volgen, we gaan nu eerst even van de zon genieten.
See you later!